دراول سال نو هفت سینی از :سبزی ایمان؛سفیدی صبر ؛سرخی عشق؛ سر افرازی وجدان ؛ سنگینی سبد ثواب؛ سبکی بار گناه وسیلاب محبت بچینیم.
بیایید دل ها یی که تار کینه و نفرت اونو احاطه کرده خونه تکونی کنیم. قلب هایی که به خاطر کدورتها رنگ سیاه
توشون موج می زنه با رنگ سبز الهی ،با شکوفه های یاس تزیین کنیم.باور کنیم دنیا اینطوری قشنگتره .حیفه که در این روزهای خوب خدا بجای صفا و یکرنگی ،کینه و نفرت رو بهم هدیه کنیم.اگه پا رو غرورمون بذاریم ، می تونیم.
باور کن می تونیم... بیا.امتحان کنم.نذاریم برای فردا . شاید فردایی در کار نباشه .همین الان تصمیم بگیریم و بلند شیم.با نامه ، تلفن یا علی مدد ...هر جوریه از دلش بیرون بیاریم باور کنیم اون هم منتظره.نگو ییم چرا من باید پیشقدم بشم ...
خدا من وتو رو دوست داره که می خواد پا پیش بذاریم.
خدایا : در این روزها خیلی ها آرزو دارند کنار اونی که دوست دارند باشند ولی بخاطر مسائلی براشون امکان پذیر نیست . خودت بهتر می تونی اونها رو به هم برسونی .
خدایا :نذار دلی در این روز های شاد؛ غم داشته باشد .
الهی آمین
